|
نوبت من شده بود که معلم پرسید صرف کن رفتن را رفتم رفتی رفت... و سکوتی سر سخت همه جا را پر کرد فاصله را رو کرد اری رفت و رفت و من اکنون تنها شادی ام غارت شد من شکستم در خود سهم من غربت شد سهم من غربت شد من دچارش بودم بغض یک عادت شد روی قلبم حک شد رفت و در شکوه شب با خدا تنها شد اسمانی تر شد اشک من جاری شد صرف فعل رفتن ومعلم ارام روی دفترم نوشت:
سخت ترین فعل جهان است رفتن
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
تبادل
لینک هوشمند
